วิจิตรตะวันฉายแสง- ชาติ
ตอนผมเรียนอยู่ชั้น ป.1 - ผมชอบเตะฟุตบอลกับรุ่นพี่มากครับ เพราะเป็นอะไรที่ท้าทายและได้โชว์ทักษะ
พอโตขึ้นมาสักนิด ผมก็เบื่อฟุตบอล ก็เลยหันไปเล่นอย่างอื่น เช่น เลโก ซ้อนหา วิ่งไล่แตะ ฯลฯ
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvxvJtlATNIhYUl-rRIR9vyG2OzW9w6-wkIfEVtR7mzSGgSqmufrDPyIavviFIQBcgYFHXh9yC-XJYS_uDZ9JoHDGHbEoF55vWfIx-S80EHWJME1vrLRDxX1cQcvNzl4rsDMxvqib00wY/s1600/DSCF2191.jpg)
พอผมอยู่ ป.5 มีเหตุการณ์หนึ่ง คือ ผมกำลังเล่นกับชาร์ป ตอนนั้นผมกำลังฮิตมวยปล้ำมาก พอเล่นไปสักพัก ผมจับพี่ชาร์ปแล้ว ผมก็โชว์ท่าที่ได้ดูมา ตูม!!!
ชาติ : "เจ็บบ่ เจ็บบ่"
ชาร์ป : "บ่!..มึนๆ.."
ปรากฏว่าชาร์ปหัวโขกพื้น
จากนั้นผมก็รอให้ชาร์ปหายมึนหัว แล้วก็เล่นกันต่อ(ท่าที่ผมใช้คือ Pedigree)
ขอบคุณเรื่องราวจากพี่ชาติครับ
ตอบลบเจ็บแม่นบ่
ลบ