พอหนูขึ้นมาอยู่ชั้น ป.1 ก็เริ่มที่จะรู้อะไรมากขึ้น แล้วเริ่มที่จะเข้าหาเพื่อนกลุ่มใหญ่ก็จะเริ่มคุยมาขึ้น เพราะในช่วงนั้นหนูและเพื่อนๆ ก็ถึงช่วงวัยกำลังเพลินกับเพื่อนค่ะ และเมื่อขึ้น ป.2 เราก็มีเพื่อนที่เข้ามาใหม่ 3 คน อ้อแอ้
ฟิล์ม ต้น และสักประมาณหนึ่งอาทิตย์ฟิล์มที่พึ่งเข้ามาเขาก็ลาออกไป แต่อ้อแอ้กับต้นก็ยังอยู่แต่พอมาถึง
ป.4 ต้นก็ลาออกไปอีกและอ้อแอ้ก็อยู่กับพวกเรามาตลอดจนถึงปัจจุบันค่ะ
พอขึ้นมา ป.6 พวกเราก็เริ่มจะเขาสู้วัยรุ่นและจะเรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 พวกเราจึงคิดและไปขอบคุณครูที่พาพวกเราไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เมื่อถึงวันที่ทุกๆ
คนรอคือ 5-6มีนาคม 57 พวกเราก็พากันไปอย่างสนุกสนานและมีความสุข
วันปัจฉิมวันนั้นจะปัจฉิม 2 ห้องคือของ ป.6 กับพี่ ม.3 เมื่องานเสร็จสิ้น
ตอนเย็นพวกเราก็ไปกินเลี้ยงรุ่นกันค่ะ
พวกเราทุกคนต่างที่จะร้องไห้แต่สำหรับหนู หนูคิดว่ามันเป็นน้ำตาแห่งความสุขและความรักที่พวกเรามีต่อกันค่ะ
พวกเราทุกคนต่างที่จะร้องไห้แต่สำหรับหนู หนูคิดว่ามันเป็นน้ำตาแห่งความสุขและความรักที่พวกเรามีต่อกันค่ะ
ขอบคุณเรื่องราวที่น่าประทับใจของพี่อุ้มนะครับ
ตอบลบรักนะคะ ^^ เพื่อนอุ้มม
ตอบลบ