วันศุกร์ที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

วิจิตรตะวันฉายแสง กับการเติบโตขึ้นทีละนิด(6-12) - พิมพ์

        หลังจากที่หนูเรียนจบศูนย์เด็กเล็กเสร็จ 
        หนูก็ได้มาเข้าเรียนโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนาแห่งนี้ เพราะมีรุ่นพี่คนหนึ่งคือพี่ฟ้าชุ พี่เขามาเรียนอยู่โรงเรียนนี้ก่อนหนู 
       พี่เขาเล่าให้ฟังว่าที่โรงเรียนนี้มีคุณครูที่ใจดี แค่คำพูดคำเดียวของพี่ทำให้หนูมีแรงบันดาลใจที่อยากจะมาเรียนโรงเรียนนี้มาก ต่อมาหนูก็มาสมัครเข้าเรียนและมาจับฉลากเข้า 
       พ่อคือคนที่ทำให้หนูได้เข้ามาเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ เพราะพ่อคือคนที่จับฉลากให้หนูค่ะ ครั้งแรกที่เข้ามาเรียนหนูไม่รู้สึกอะไรเลย เพราะตอนนั้นหนูไม่มีเพื่อนเล่นและหนูมีพี่ฟ้าอยู่แค่คนเดียว หนูก็เล่นกับพี่เขาทุกวันบางครั้งหนูก็ไม่มีเพื่อนเล่น 

บางวันที่มาโรงเรียนหนูก็ร้องไห้ไม่ว่าหนูร้องไห้ทำไมและร้องไห้ด้วยสาเหตุอะไร 

      จนต่อมาก็มีเพื่อนหนึ่งคนคือพี่เบนซ์ เราเล่นด้วยกันมาโดยตลอด 
      จนต่อมาขึ้น ป.2 ก็มีเพื่อนใหม่เข้าอีก คนคือพี่อ้อแอ้กับพี่ต้น 
      เมื่อตอนเราอยู่ .5 ก็มีเพื่อนลาออกไป คน คือ พี่ต้น พี่สังวาล พี่มอล พี่โฟล์ค 
      เราก็มีเพื่อนน้อยลงแต่เราก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ป.6 


       เรามีความสุขมากโดยเฉพาะตอนที่ไปเที่ยวอยู่จันทบุรีด้วยกัน เราไปเที่ยวก่อนจบถึงแม้ว่าเราจะไปไม่ครบทุกคนแต่เราก็เก็บรูปภาพสวยๆ มาฝากเพื่อนๆ ด้วย ตอนแรกที่เราไปถึงเราก็ไปน้ำตกพลิ้วก่อนไปถึงก็เที่ยงพอดีก็พักกินข้าวเที่ยงด้วยกันและไปเล่นน้ำตกด้วยกันอย่างมีความสุข เล่นเสร็จก็ย้ายไปที่ที่พักของเราไปถึงก็เก็บของไว้ในเต็นท์และลงน้ำทะเลด้วยกัน พวกเราเล่นน้ำทะเลด้วยกันจน 5 โมงเย็นก็ไปกินข้าวเย็นด้วยกัน เช้าวันรุ่งขึ้นเราก็เดินทางกลับบ้านอย่างมีความสุข
      วันที่ 14 มีนาคม 2557 เป็นวันที่พวกเราจบ ป.6 เราเลยนัดกันว่าจะไปกินเลี้ยงจบกันที่ร้านลำมาศวันนั้นทุกคนไปรวมตัวกันอยู่ที่นั่น หลังจากที่เลี้ยงจบต่างคนต่างลาจากกันด้วยน้ำตาและรอยยิ้มเราโอบกอดกันไว้จนนาทีสุดท้ายที่เราเดินจากไปพร้อมยกมือขึ้นแล้วพูดคำว่า บ๊าย บาย เราจะไม่มีวันลืม

1 ความคิดเห็น:

  1. เรื่องราวอันสนุกสนาน และอ่านแล้วเพลิดเพลิน
    ขอบคุณเรื่องราวนะครับพี่พิมพ์

    ตอบลบ