พอได้ขึ้นมาประถมช่วงชั้นที่หนึ่ง... ตอนนั้นสิ่งที่หนูจำได้ตลอดคือตอนชั้น ป.1 แม่หนูไม่อยู่แล้วคุณครูให้เตรียมอุปกรณ์ไปโรงเรียนแต่หนูไม่มีจึงต้องไปซื้อ แต่...ไม่มีคนพาหนูไปเลยหนูได้แต่ร้องไห้
พอมาโรงเรียนเพื่อนๆ มีออุปกรณ์หมดเลยยกเว้นหนูค่ะ และมีอีกครั้งนึงที่หนูร้องไห้ตอนที่จะต้องมีการแสดงช่วงปิดเทอม แต่พวกเราซ้อมกันไม่ได้คุณครูแจ๋วเลยปิดประตูห้องและไม่ให้พวกเรากลับบ้านพวกเราได้ร้องไห้ตามกันหมดเลยค่ะ ตอนนั้นเป็นเวลาที่พวกเราหดหู่มากค่ะ..
พอพวกเราได้มาอยู่ป.6ก่อนที่ะปัจฉิมพวกเราได้ไปเที่ยวที่จันทบุรีค่ะ ได้ไปที่น้ำตกพลิ้วและอ่าวคุ้งกระเบนค่ะได้นอนค้างหนึ่งคืนพอกลับมาเราก็ได้เตรียมงานปัจฉิมของ ป.6 และพี่ ม.3 ค่ะ วันปัจฉิมของพวกเราวันที่ 14 มีนาคมค่ะ แล้วตอนเย็นก็ได้ไปกินเลี้ยงกันค่ะ ^^
มีความสุขมากๆ
ตอบลบขอบคุณเรื่องราวที่มอบความสุขครับพี่เดียร์
ตอบลบ