กิจกรรมในบ้าน

วันนี้หนูได้ไปช่วยพ่อทำงานหลักของบ้านหนูค่ะ และทำก็ทำหน้าที่ในการล้างคอกหมูค่ะ หนูก็พึ่งจะเคยทำค่ะและบ้ารั้งมันดูสนุกค่ะ และก็ได้เรียนรู้ไปในตัวด้วยค่ะ นั้นคือสิ่งที่หนูได้เรียนรู้ในวันนี้ค่ะคือ"ถ้าเกิดหมูมีอาการหอบขึ้น เราต้องเอาน้ำมาฉีดบริเวรต้นคอเพื่อลอความร้อนในตัวหมูค่ะและทำให้หมูอารมณ์ดีขึ้นด้วยค่ะ" และ"เราก็ต้องทำความสะอาจไห้กับร่างกายหมูเพราะไม่งั้นขี้หมูจะกลายเป็นแก๊ชและทำไห้หมูไม่สบายได้ง่ายค่ะ" และหมูก็มีความสุขมากค่ะที่ได้ช่วยงานในบ้านค่ะ

ทำบุญที่โรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา

วันนี้เป็นวันที่ทุกคนควรที่จะไส่ชุดไทยมาที่โรงเรียนเพื่อที่จะมาทำบุญและเข้าร่วมพิธีสู่ขวัญข้าวเมื่อสู่ขวัญข้าวเสร็จพวกเราก็จะไปทานอาหารก็จะมี ข้าวหลาม ข้าวต้ม และอาหารคาว ละเมื่อทานสร็จก็พากันเก็บจานไว้ในกะละมังอย่างีค่ะ แหนูก็เห็นว่าทุกๆ ร่วมมือันช่วยกันทำและช่วยกันเก็บค่ะ ไม่ว่าจะเป็นผู้ปกครองหรือเด็กก็มีจิตอาศาที่ดีค่ะ การทำบุญครั้นี้เห็นความสามัคคีเยอะมากค่ะ ผู้ปกครองรวมมือกันดีมากค่ะ หนูก็อยากให้เ็นแบบนี้เลื่อยๆ นะค่ะ....ขอบคูณค่ะ.....

ร้อนแรงทรงพลัง ตอน นั่งเล่นคนเดียว

       ในวันที่ 17 ธันวา 
     วันนั้นเราได้เรียนชุมนุมกับพี่เเละเพื่อนอีกหนึ่งคน และหลังจากที่เราเรียนเสร็จแล้ว เราก็พากันมาเล่นกีฬาด้วยกัน ตัวของฉันเองก็กำลังเล่นกันเพื่อนอยู่ แต่สักพักก็มีพี่ๆ ม.3(ผู้ชาย)มาเล่นกันฉัน ฉันก็พูดคุย

กับพี่ไม่กี่ประโยค พี่ก็ชวนไปเล่นบาส เพราะตอนนั้นฉันนั้งเล่นอยู่คนเดียว(เพื่อนๆกลับกับหมดเเล้ว) ฉันที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่เล่มหนึ่ง แล้วก็ลุกขึ้นเเล้วเดินไปกินน้ำ 
     จากนั้น..ก็เดินมาเล่นกีฬา เล่นได้ไม่นานพี่ๆ ก็เริ่มกลับบ้านไปทีละคนๆ 
     ฉันจึงไปนั่งพักเหนื่อย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร แล้วฉันก็นำหนังสือเล่มเดิมหยิบขึ้นมาอ่านอีกครั้ง ฉันนั่งรอนานมากและสุดท้ายแม่ฉันก็มารับ แต่ฉันไม่ได้ฟังเสียงเเม่ แต่ฉันกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่อย่างสนุกสนาน..

คณิตศาสตร์ คุณครูป้อม อุ้ม เบ้น

      หลังจากพวกเราทุกคนกินข้าวเที่ยงเสร็จแล้ว พวกหนูและเพื่อนๆ ก็พากันมาแปรงฟันบนบ้าน ม.1 และพอแปรงเสร็จแล้ว พี่อุ้มกับพี่เบ้นก็เดินเข้าไปหาคุณครูป้อม..

อุ้ม "ครูค่ะ หนูมาอธิบายงานคณิตฯค่ะ"
เบ้น "หนูด้วยคนค่ะ"
ครูป้อม "เชิญเลยครับ" 
    หลังจากนั้น หนูก็อธิบายไปเรื่อยๆ จนมาถึงข้อหนึ่ง หนูทำไม่ได้ และก็มีการเข้าใจผิดกัน คือ คุณคูรป้อมเอางานหนูไปไว้ในกองงานที่เสร็จ
เบ้นพูดขึ้น "เอ้า!! ครูป้อมคร้า..คือ ให้อุ้มผ่านก่อนหนูค่ะ"
ครูป้อม "ไม่ใช่คร้าบ"
     หนูนั่งหัวเราะและครูป้อมก็งง..ไปพร้อมกับหนูและครูป้อมก็อธิบายงาน ให้หนูฟังและเข้าใจมาขึ้นค่ะ

"หนูและเพื่อนๆ ขอขอบคุณคุณครูป้อมมากๆ นะคะ
ที่ช่วยให้พวกเราเข้าใจในเรื่องคณิตศาสตร์มากขึ้น"

ร้อนแรงทรงพลัง ตอน เก็บรวงข้าวที่ร่วงหล่น

     วันนี้พี่ๆ ม.1 ได้ไปเก็บข้าวด้วยกันที่ทุ่งนาหลังโรงเรียน เพื่อที่จะนำข้าวที่เก็บไปรวมกัน เพื่อทำพิธีบุญคูณลาน พวกเราช่วยกันเก็บได้ 2 ถุง ในขณะที่กำลังเก็บรวงข้าวอยูนั้น ตอนแรกหนูเดินลงไปในทุ่งนา หนูไม่รู้จะเก็บอะไร เพราะหนูไม่เห็นข้าวเลย และไม่รู้ว่าจะต้องเก็บข้าวแบบไหน หนูเดินไปเรื่อยๆ หนูเห็นเพื่อนเก็บได้รวงข้าวคนละ 1 กำมือ

แต่หนูไม่ได้ หนูไม่รู้ว่าเพื่อนเก็บรวงข้าวแบบนี้มาจากที่แบบไหน
จนมีเพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นว่า "ครูขาไม่มีสักรวงเลยค่ะ มันไม่มีหรอกค่ะ"
ครูเลยพูดต่อว่า "พี่ก็มองแต่ข้างหน้า แต่พี่ไม่มองลงไปข้างล่างพี่จะเห็นไปไหมละค่ะ พี่มองแต่ด้านหน้าของตัว มันคงไม่เจอหรอกค่ะ!" เมื่อหนูได้ยินครูพูดแบบนั้น หนูก็เริ่มมองหาลงไปข้าง ตรงเท้าที่หนูเดิน ตอนแรกหนูก็มองไม่เห็นเหมือนเดิม พอหนูเดินไปเรื่อยๆ หนูก็เริ่มเห็นและหนูก็ค่อยๆ นั่งลงเก็บรวงข้าวที่หล่นอยู่บนพื้น หนูนั่งเก็บรวงข้าวอยู่
พี่โอ๊ตก็พูดขึ้นมาว่า "หนอนเกาะหลัง" หนูกลัวจนหนูทำอะไรไม่ถูก หนูเดินไปให้เพื่อนเอาออกให้แต่มีแต่คนหัวเราะ หนูกลัวจนน้ำตาหนูไหล จนมีเพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า เชื่อโอ๊ตหรอ หนูเช็ดน้ำตา แล้วเดินเก็บรวงข้าวต่อ จนเสร็จ

ร้อนแรงทรงพลัง ตอน ห้องน้ำค่ะ

      วันนั้นเป็นวันอะไรไม่รู้  เป็นวันที่พวกหนูอยากเข้าห้องน้ำ  
 เบนซ์  : อ้อแอ้ พิมพ์ ไปเข้าห้องน้ำไหม?
อ้อแอ้  พิมพ์  : ป่ะ  ไปเข้าห้องน้ำ
เบนซ์  : ไม่ต้องไปชวนอุ้ม (กระซิบ)
อุ้ม : ไปไหนกัน
เบนซ์  อ้อแอ้ พิมพ์ : ไม่ต้องมาเลย
   แล้วพวกเราทั้ง 4 คน ก็เดินไปพร้อมๆกัน  พอไปถึงห้องน้ำ พวกเราก็ไปยืนส่องกระจก ส่วนพี่เบนซ์ก็ไปเข้าห้องน้ำ  แล้ว  อ. นฤมล  ก็เดินมาเข้าห้องน้ำ แล้วถามว่า
อ.นฤมล  : นี่ห้องไหนค่ะ?
อุ้ม : ห้องน้ำค่ะ
อ้อแอ้  : 555+ ไม่ใช่ (บอกอุ้ม)  ห้อง ม.1 ค่ะ (บอก อ.นฤมล)
อ้อแอ้  อุ้ม  พิมพ์  อ.นฤมล : 55555++ หัวเราะขึ้มพร้อมกัน
อ.นฤมล :  ครูถามผิดเอง +555 จริงๆ ครูน่าจะถามว่า  อยู่ชั้นไหน
อ้อแอ้  พิมพ์ : ++5555 หัวเราะพร้อมกัน (ส่วนเบนซ์ หัวเราะอยู่ในห้องน้ำ)
อุ้ม : ชั้น ม.1 ค่ะ
อ.นฤมล : อ๋อๆ  ครูพูดผิดเอง...
ทุกคนก็เลยหัวเราะไม่หยุดสักที จนวันต่อมาก็ยังไม่หยุดหัวเราะ  พี่อุ้มกลายเป็นคนดังเลย 555

ร้อนแรงทรงพลัง ตอน ฟังผู้ปกครองเล่าประสบการณ์เกี่ยวกับธุรกิจให้ฟังค่ะ -เอิร์น

      วันนี้คุณครูพาขึ้นไปข้างบนตึกธุรการค่ะไปฟังผู้ปกครองเล่าเรื่องเกี่ยวกับธุรกิจของตัวเองค่ะผู้ปกครองที่มาเล่าให้ฟังก็จะมี พ่อพี่โฟร์ท พ่อน้องเซน  น้าพี่โอ๊ต แม่พี่โอ๊ต พ่อพี่ออดี้ พ่อน้องอังอัง พ่อน้องไอดิน และ แม่พี่ไข่มุกค่ะ 

ส่วนเรื่องที่ผู้ปกครองมาเล่าให้ฟังนะคะก็จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับประสบการณ์ที่ผ่านมาในเรื่องธุรกิจ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการขาดทุน และประสบการณ์ต่างๆของผู้ปกครองค่ะ 
    เท่าที่หนูสังเกตมาผู้ปกครองแต่ละคนมีความคิดความไฝ่ฝันแตกต่างกันไป แต่ความไฝ่ฝันของตนเองที่อยากเป็นไม่เป็นดั่งฝันสักคน แต่ทุกคนก็พึงพอใจในสิ่งที่ตนเองเป็นค่ะ  

หนูขอขอบคุณผู้ปกครองทุกคนที่มาเล่าเรื่องราวดีๆให้ฟัง และได้แง่คิดดีๆมากมายเลยค่ะขอบคุณค่ะ

สรุปการเรียนรู้ของผมในสัปดาห์ที่ 8

      สัปดาห์นี้พวกเราก็ได้หาข้อมูลเพิ่มจากนั้นก็ได้มาทำ  Power Point แต่ก็ยังทำไม่เสร็จจึงมาทำต่อในวันอังคารและวันพุธจนเสร็จ 

      ส่วนวันพฤหัสบดีพวกเราก็ได้ขึ้นไปฟังผู้ปกครองเสวนา ผู้ปกครองที่มาก็มีพ่อพี่โฟร์ท พ่อน้องเซน น้าพี่โอ๊ตแม่พี่โอ๊ต พ่อพี่เจษฐ์และแม่พี่ไข่มุก              
      พวกเราที่ไปก็มัธยมทั้งหมดพวกเราก็อยู่บนนั้นจนถึงเที่ยงจากนั้นพวกผมก็พากันลงมาแล้วก็ไปรับข้าวจากนั้นก็มาสรุปสิ่งที่พวกเราได้เรียนรู้

       พอมาวันศุกร์พวกเราก็นำเสนอ Prower Point ที่พวกเราทำมาจากนั้นก็สรุปของเพื่อนทุกคนแล้วก็ทำสรุปสัปดาห์ครับ

แนะนำหนังสือ โลกใบเขียวของคิ้วหนา

โลกใบเขียวของคิ้วหนา
    ปฏิบัติการลด"โลกร้อน"
   อ่านเเล้วสนุกค่ะ ทำให้เราคิดถึงเรื่องทีจะตามมาเช่น ภาวะโลกร้อน 
ทำให้ได้รู้การลดทรัพยากรธรรมชาติ การประหยัด พึ่งตนเอง
 #หนังสือเล่มนี้พิมพ์จากถั่วเหลือง 
เป็นหมึกที่ไม่ใช้น้ำมันปิโตเลียม 
น้ำมันถั่วเหลืองไม่มีสารพิษ
ไม่ทำให้เสียสายตา(พี่บอกหนู)

    เป็นการเล่าประสบการณ์ของผู้เขียน 
คิ้วหนาเป็นนามปากกา
ฐิตินันท์ ศรีสถิต(ชื่อจริงๆของผู้แต่ง)
     หนูไม่รู้จะอ่านเรื่องอะไรดีไปหยิบหนังสือเล่มนี้มาก็เลยลองอ่านดูค่ะ เป็นเรื่องไม่ยาว สนุกดีนะคะ

ร้อนแรงทรงพลัง ตอน อร่อยดี

       หลังจากที่กลับจากข้างบนตึกธุรการ พวกเราได้มาเตรียมข้าวตอนเตรียมได้มีพี่ๆ กลุ่มหนึ่งมาช่วยเป็นเพราะว่าพี่เขาหิวแล้วนั้นเอง หนูได้แกล้งพี่คนนึง พี่คนนั้นคือ พี่ฟ้าวรรณ
      พี่ฟ้าวรรณตักไปเยอะมาก มาปรุงหลายรอบ
หนูเลยแกล้วพี่ว่า "มาหลายรอบจัง"
พี่ฟ้าวรรณบอก"เอาไปให้เพื่อน" พอพวกเรากินข้าวเสร็จ อุ้มก็ได้เอาผลไม้ออกมากิน พวกเราเลยเอาไปนั่งกินกับพี่บีม(อ) พี่ฟ้าวรรณ พี่บีม(ชุ) พี่ฟ้าวิ พวกเรานั่งกินไปคุยกันไปพี่บีมก็เอามันทอดให้กิน พี่ฟ้าวรรณก็ให้ผลไม้ พวกเราต่างแบ่งปันสิ่งของให้กันและกัน แล้วหนูก็เห็นเพื่อนๆ กลุ่มหนึ่งกำลังยืนกินอะไรไม่รู้ หนูเลยเดินไปดู หนูเห็นพวกเขากำลังยืนกินหมูของคุณครูอยู่ พวกเราและพี่ๆ เลยได้ กินจนหมด แล้วพวกเราก็ได้เอาอาหารไปเก็บที่โรงอาหารค่ะ
     พวกเราก็ได้คุยกันว่า วันนี้เราได้เล่นกับพี่ๆสนุกมาก แกล้งพี่คนนี้สนุกดี พวกเราก็คุยกันแบบไปตลอดทาง.....
วันนี้สนุกมากเลยค่ะ...

ร้อนแรงทรงพลัง ตอน ร้องเพลง

      ช่วงเช้าต่อจากจิตศึกษาพวกเราได้นำเสนอภาษาไทย นำเสนอเพลงที่พวกเราแต่งกันเองค่ะ ตอนนั้นพี่ๆ ม.3 กำลังเดินมาพอดี ครูณีก็เลยให้พี่ๆ มาดูการร้องเพลงของพวกเรา ชุดเเรก พี่เดียร์ พี่อุ้ม และพี่อ้อแอ้ เพื่อนทั้ง3คนทำได้ดีมากค่ะ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ ต่อมาหนูกับไข่มุกค่ะ 

เพลงที่พวกเราแต่งเป็นเพลงเกี่ยวกับความรักใสๆค่ะ 
ชื่อเพลงว่า เพราะเธอ 
เธอไม่เคยรู้ เธอไม่เคยเห็น ว่าฉันนั้นเป็นอย่างไร
ว่าความรักที่มี มันเกิดขึ้นในใจ  ของฉัน....เอง.....
มันเกิดเป็นความรักที่ บริสุทธิ์ เกินกว่าใครจะเข้าใจ
ว่าฉันนั้นมีเธอ มาอยู่ในหัวใจ ตอนไหน....ก็ไม่รู้เลย....
*คิดถึงเธอ ไม่รู้ทำไม ทำไมต้องคิดถึงกัน
หรือว่านี่คือ อาการของคนที่กำลังมีความรัก
**เธอใช่ไหม...ที่มาทำให้หัวใจของฉัน...เห็นเพียงแต่เธอ
    เธอใช่ไหม...ที่มาพาให้หัวใจของฉัน นั้นวุ่นวาย
    เธอใช่ไหม...ที่มาทำให้หัวใจของฉัน นั้น กลายเป็นสีชมพู ในพริบตา
    เธอมาทำให้รู้ว่าความรักนั้นมีอยู่จริง
 เหมือนกับพึ่งรู้ เหมือนกับพึ่งเห็น   ว่าความรักเป็นอย่างไร
 เมื่อฉันนั้นมีเธอมาอยู่ในหัวใจ        ทำให้ไม่เหงาสักที....
                                  ซ้ำ*,**
 เธอมาทำให้รู้ว่า  ตกหลุมรัก  แล้วเป็นเช่นนี้...

จบแล้วค่ะเพลงที่หนูกับไข่มุกช่วยกันแต่ง

    ตอนที่ร้องให้พวกพี่ๆฟัง หนูไม่รู้สึกอายเลยค่ะ เพราะว่ามีความมั่นใจค่ะ เพื่อนๆทุกคนก็ตั้งใจร้องดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอายนะคะ ก็กล้าร้องกันทุกคน พวกเราทำสำเร็จแล้ว(หนูคิดว่าเพื่อนจะอาย แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่ค่ะ)เพื่อนทุกคนกล้าที่จะร้องเพลง

เกษตรอินทรีย์ ตอนไก่ไข่

            ไก่ไข่เป็นสัตว์เศรษฐกิจที่สามารถสร้างรายได้อย่างต่อเนื่องตลอดทั้งปี เพราะไข่ไก่เป็นที่นิยมกินในประเทศทั่วไปและเป็นที่ต้องการของตลาด 
      สามารถนำไปทำอะไรได้หลายอย่างเช่นนำไปแปรรูป หรือจัดทำเป็นอาหารได้มากมาย ส่วนเกษตร ็กสามารถเลี้ยงไก่ไข่เป็นอาชีพเสริมได้แต่ถ้าใครอยากเลี้ยงไก่ไข่ก็เลี้ยงง่าย

ร้อนแรงทรงลัง ตอน รดน้ำต้นไม้ด้วยสายยางอันใหญ่ ครั้งแรก

         วันนี้หนูได้รดน้ำต้นไม้กับพี่เดียร์  โดยมีครูป้อมค่อยบอก หนูเดินไปเอาสายยาง เพื่อที่จะมารดน้ำ พอเดินไปเอาปรากฎว่า เพื่อนใช้อยู่ เลยยังไม่ได้รด  ครูป้อมคิดไอเดียดีๆได้ โดยการเอาสายยางอันใหญ่อยู่ที่สนามหญ้าหน้ามัธยม ตอนแรกหนูก็ไม่อยากไปหรอกค่ะ เพราะอากาศหนาว น้ำก็เย็น เลยไม่อยากไป  แต่หนูกก็ตัดสินใจไป  พอไปเเล้วก็ได้คุยกับพี่เดียร์
เดียร์  :  อ้อแอ้  ตัวเองไปลากสายยางมา
อ้อแอ้ : ตัวเองนั่นแหละไป เดียร์
ครูป้อม : อ้อแ้อนั่นแหละไป
อ้อแอ้ : ก็ได้ค่ะ  (พอไปถึงแล้ว หนูก็ลากสายยาง  หนักมาก)
ครูป้อม : เดียร์ จับตรงข้อต่อไว้เดี๋ยวมันจะหลุด ตอนนั้นมันหลุดพี่ ม.3 มาช่ายต่อ
เดี่ยร์ : ค่ะ  (สุดท้ายแล้วมันก็หลุด  หนูกับพี่เดียร์ก็ช่วยกันต่อ)
ครูป้อม : ดึงมานี่ครับ..พี่อ้อแอ้. 
       หนูก็ดึงมา หนูอยากจะบอกว่ามันหนักมาก 
       เป็นครั้งแรกที่หนูรดน้ำด้วยสายยางอันใหญ่ หนูเปียกหมดเลยค่ะ แต่ก็สนุก หายหนาวด้วยค่ะ

แนะนำหนังสือ กระต่ายสองสี

      ในหนังสือเล่มนี้มีข้อคิดดีๆ มากมาย ทั้งการเรียนรู้เรื่องนิสัยใจคอ การที่เราอยู่ในฝูงที่มีแต่สิ่งไม่ดี แต่ไม่ไช่ว่าเราจะไม่ดีด้วย เราไม่ดูคนจากภายนอกควรดูให้ลึกเข้าไปข้างในตัวเขา เขาอาจจะมีเรื่องราวและข้อคิดที่ดี และมีภาพที่น่าสนใจ
    ก็ลองๆไปหามาอ่านดูนะคะ 

ร้อนแรงทรงพลัง ตอน เสวนาธุรกิจ

         วันนี้พวกเราก็ได้ไปฟังเกี่ยวกับธุรกิจของผู้ปกครองต่างๆ มีแม่พี่โอ๊ต น้าพี่โอ๊ต พ่อน้องเซน พ่อพี่เจษฐ์ พ่อออดี้ แม่พี่ไขมุก  พ่อพี่โฟร์ท  พ่อน้องไอดิน และคุณจุลเป็นพิธีกร 

  ส่วนธุรกิจที่ผู้ปกครองแต่ละคนทำ ก็คือ..
       พ่อโฟร์ททำก็เป็นเกี่ยวกับการซ่อมรถ
       พ่อน้องเซนก็ทำเกี่ยวกับโรงแรม 
       พ่อพี่ออดี้ก็ทำเกี่ยวกับการซ่อมรถเหมือนกัน 
       ส่วนพ่อพี่เจษฐ์ก็ทำงานเกี่ยวกับธนายความ 
       น้าพี่โอ๊ตแม่พี่โอ๊ตก็ทำฟาร์มเห็ด 
       แม่พี่ไขมุกก็ทำเกี่ยวกับเสริมสวย 
       พ่อน้องไอดินก็ทำหลายอย่าง
สิ่งที่ได้เรียนรู้ ได้เรียนรู้ในการจัดการธุรกิจ ความซื่อสัตย์ต่อลูกค้าและการเอาใจใส่ต่องานถ้าเราไม่เอาใจใส่ต่องาน งานเราอาจจะล้มเหลวลงก็ได้่ และเราสามารถเริ่มต้นใหม่ได้ด้วยกำลังใจ

ร้อนแรงทรงพลัง ตอน กีฬา

ภาพตอน ป.6

       กีฬาเป็นสิ่งที่หนูไม่ค่อยได้เล่น เพราะหนูไม่ชอบกีฬา.......
หนูไม่ชอบเท่าไหร่ ถ้าหากเวลามีคนมาบังคับให้เล่น ถ้าหนูอยากเล่นหนูจะเล่นเอง เพราะหนูได้หันหลังให้กีฬาไปแล้ว... ที่หนูไม่ชอบกีฬา ก็เพราะมีครั้งหนึ่งที่มีการแข่งกีฬาแชร์บอล เพื่อนๆก็ลงแข่งตามปกติ ส่วนหนูรอลงครึ่งหลัง พอถึงครึ่งหลังหนูเลยเดินไปถามเพื่อนคนหนึ่งว่า "เขาเล่นตรงไหน? ได้ลงไหม?" ซึ่งตอนนั้นหนูอยากลงมาก เพื่อนก็ตอบว่า "จับตะกล้าไหม?" หนูไม่แน่ใจ หนูเลยไปถามเพื่อนอีกคน "เพื่อนบอกว่าให้เขาจับตะกล้า เหรอ? " หนูถามด้วยความอยากจะเล่น เพื่อนตอบว่า "ถ้าตัวเองลงไปเล่น เขาว่าพวกเราแพ้แน่!!" หนูได้ยินคำนี้อยู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมา หนูเลยทำตัวไม่ถูก หนูก็เลยเดินกลับบ้านด้วยความเสียใจ เพื่อนคนนั้นคงไม่รู้หรอกว่าหนูเสียใจแค่ไหน หนูกลับบ้านมาก็มานั่งร้องไห้ เพราะเพื่อนคนนั้นเป็นเพื่อนที่หนูรัก และหนูไว้ใจเขามาก แต่ทำไมเขาทำกับหนูแบบนี้ และยังมีเหตุการณ์แบบนี้อีกหลายครั้ง เวลาเล่นวอลเลย์บอล หนูเสริฟไม่ข้าม รับลูกไม่ได้ เพื่อนก็ว่าหนูทุกครั้งที่เจอแบบนี้ หนูอยากกลับบ้านมาก หนูมองทางตลอดเมื่อไหร่แม่จะมารับหนู หนูอยากกลับบ้าน.... หนูก็ไม่รู้ทำไมเวลาหนูลงไปเล่นจะไม่มีใครอยากส่งให้หนูเล่นเลย มันจึงทำให้หนูไม่อยากเล่นกีฬามาก ที่ต้องมาฟังเพื่อนดูถูกตัวเองขนาดนี้ หนูเลยคิดว่า ถ้าไปเล่น ก็คงเป็นตัวถ่วงเพื่อนแหละ... หนูเลยหันหลังให้กีฬา ตั้งแต่วันนั้น มันทำให้หนูไม่ชอบกีฬาเลย.........

ภาพเมื่อตอน ป.6

        แต่ตอนนี้มีเพื่อนคนหนึ่งเขาเป็นเพื่อนรักหนูตั้งแต่อนุบาล เขาได้มาซ้อมบอลเลย์ให้หนู เขาบอกวิธีการเสริฟ เวลารับลูกต้องทำยังไง เขาสอนหนูดีมากๆ ถ้าหนูทำผิดเขาก็จะดุๆ หนูนิดนึง แต่ก็ดีที่เขาสอนหนู เพื่อนๆ ตอนนี้ก็หันมาให้กำลังใจ และสอนหนูเหมือนกัน ขอบคุณเพื่อนๆ หนู......อาจ...จะ...อยาก...กลับไป...เล่นกีฬา...อีกครั้ง 
แต่...... หนูขอเวลาให้หนูได้เริ่มเรียนรู้ ได้ลองทำใหม่อีกสักครั้ง....หนูจะพยายามค่ะ

ร้อนเเรงทรงพลัง ตอน บทเรียนของพวกเรา

   ในวันนี้ฉันมาโรงเรียน มาถึงก็ทำความสะอาด เสร็จก็ไปเข้าเเถว ฉันคิดว่าวันนี้คงจะผ่านไปได้ดีเหมือนกับทุกๆวันที่ผ่านไป เเต่ฉันพึ่งรู้ว่าวันนี้มันคงไม่เป็นอย่างที่ฉันคิด...

    ในคาบวิชาภาษาไทย เพื่อนผู้หญิงทุกๆ คนก็เต็มที่กับงาน (ส่วนใหญ่ที่ฉันเห็น) เเต่ก็มีกลุ่มเพื่อนผู้ชายส่วนใหญ่บางคน ที่เล่นส่งเสียง

ดัง จนคุณครูรู้สึกไม่ชอบ จนต้องเรียกมาคุย ในเรื่องเวลาที่เสียไปทำอะไรบ้าง งานเเต่งเพลงที่คุณครูให้ไป เพื่อนผู้ชายก็ยังได้ไม่ดีสักเท่าไร วันนี้ฉันยอมรับว่า ถึงฉันเเละเพื่อนบางคนที่ไม่ได้ทำเเต่นั้นก็ทำให้พวกฉันรู้สึกไม่ค่อยดี เเละ รู้สึกเสียใจมากๆ กับการไม่เป็นทีมของพวกเรา 

    วันนี้ครูก็ให้พวกเรามานั่งจับกลุ่มทั้งห้องคุยกันกับปัญหาที่เกิดขึ้นในวันนี้ พวกฉันเองก็สักถามปัญหาเเละวิธีการเเก้ไขของพวกเพื่อนๆ

เเต่ก็ได้ไม่เต็มที่เท่าไหร่ ฉันกับเพื่อนกลุ่มผู้หญิงด้วยกันบางคนก็พากันปรึกษาเเต่เรื่องนี้กันทั้งวัน มันทำให้ฉันเริ่มชักเป็นห่วงเรื่องการไม่เป็นทีมเเละจะทำอย่างไรให้สามรถไปด้วยกันได้อย่างลงตัว ช่วยเหลือเเละเห็นอกเห็นใจกัน 

    เเต่วันนี้ที่พวกฉันได้พูดไปไม่รู้ว่ามันจะซึมซับไปในใจกันบ้างหรือไม่ เเต่ฉันยังมีความหวังที่จะเห็น 'วิจิตศิรา' ที่เคยเติบโตมาด้วยกัน มารวมกันเป็น 1 อยู่เสมอ ถึงเเม้จะเดินผิดหรือทำอะไรที่พลาดพลั้งมาก่อน ให้จำมันไว้เป็นบทเรียน เพราะถ้าเพื่อนทำอะไรที่เคยทำร้ายจิตใจ หรือ อะไรต่างๆนาๆที่มันไม่ดี เเล้วจำมันมาเป็นบทเรียน คนอย่างฉันพร้อมที่จะให้อภัยอยู่เสมอ 

                                                                                 จากใจ

                                                                    ด.ญ.สุนีย์วรรณ ลาจำนงค์

เเนะนำหนังสือ พระนางคลีโอพัตรา

     คลีโอพัตรา เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับราชินีของอียิปต์ ที่ยอมสละชีวิตของตัวเอง เพื่อไม่ให้ประเทศชาตินั้นต้องเสื่อมเสียเกียติ เเละเป็นการสิ้นสุดราชวงค์เเห่งอียิปต์ 

     หนังสือเล่มนี้จะเล่าประวัติศาสตร์ ที่มาการเสียสละ ความรัก เเละการแย่งชิงบัลลังก์กันเองในราชวงศ์ ความเกี่ยวเนื่องระหว่าง อียิปต์เเละโรมัน จะเป็นอย่างไรนั้นก็ลองไปอ่านกันดูนะคะ 

รับรองว่าสนุกเเน่ๆ ค่ะ

ร้อนแรงทรงพลัง ตอน ช่วยขายผลไม้

         วันแรกของการขายผลไม้ของหนูค่ะ
       วันที่หนูไปขายของเป็นวันหยุดอาทิตย์เป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์พอดีค่ะ

       หนูคิดว่าวันหยุดนี้เวลาของมันมากพอที่จะทำอย่างอื่นได้บ้าง ถ้าหนูอยู่บ้านหนูก็ไม่มีอะไรทำค่ะ หนูก็เลยขอไปขายผลไม้กับลุงด้วยค่ะ หนูไปขายผลไม้กับลุง แม่ และน้องค่ะ ผลไม้ก็จะมีอยู่ 4 ชนิด ได้แก่ 1.ส้ม  2.ละมุด  3.แตงโม  4.ฝรั่ง และไข่ไก่อีก200แผงค่ะ

ส้มขาย 1 กิโล 35 บาท 3 กิโล100บาทค่ะ 
ละมุดขาย 1 กิโล 20 บาท 3 กิโล 50 บาทค่ะ 
แตงโมถุงหนึ่ง 5 ลูก 50 บาทค่ะ แต่เราไม่ขายลูกละ10 บาท เพราะบางลูกก็ใหญ่เกินไป บางลูกก็เล็กบ้างค่ะ บางครั้งเราก็แถมให้เขาอีกคนละลูกสองลูกค่ะ 
ฝรั่งขาย 3 กิโล 50 บาทค่ะ 
ไข่ไก่เบอร์ 4 ขายแผงละ 70 บาทค่ะ เบอร์ 3 ขายแผงละ 80 บาทค่ะ

      หนูได้ขายไปตามหมู่บ้านต่างๆ จนหมดค่ะ มาถึงบ้านก็ 18:00 น. ค่ะ
แล้วก็อาบน้ำทำกับข้าวแล้วก็กินข้าวแล้วก็ดูทีวีค่ะ

เด็กหญิงน็อนจัง

 เป็นเรื่องที่ต่อจากโมโมจังค่ะ(ไม่แน่ใจว่าก่อนหรือหลังโมโมจัง)

    เป็นเรื่องราวของเด็กผู็หญิงกับลูกสุนัขจิ้งจอก ทั้ง 2 ได้มาเจอกันมาพร้อมกับลูกโปร่งที่มีดอกดาวกระจยห้อยอยู่ ทั้ง 2 ช่วยกันปลูก ตั้งแต่นั้นมาน็อนจังกับลูกสุนัขจิ้งจอกก็เป็นเพื่อนกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน

ตัวติดกันยั่งกะฝาแฝด เรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย น็อนจังไม่ค่อยรู้เรื่องสักเท่าไหร่เพราะยังเป็นเด็กอยู่  แต่มีเจ้าค็องคอยเป็นเพื่อน

สิ่งที่ได้เรียนรู้

 เป็นเพื่อนกันก็ช่วยเหลือกันค่ะ อยู่เคียงข้างกันไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

ร้อนแรงทรงพลัง ตอน ปลูกผัก

                 วันที่พวกเราปลูกผักก็พากันทำแปลงผักกันเอง

แต่ตอนนี้ก็ยังไม่เอามาปลูกเพราะยังไม่ได้ซื้อมา...

    หลังจากที่ทำแปลงผักเสร็จก็พากันเอาเมล็ดผักมาปลูก โดยของผมเอาเมล็ดผัก กวางตุ้ง ผักคน้า ผักบุ้ง หอม
       หลังจากที่ปลูกเสร็จก็เอาน้ำมารดให้มันเปียกหรือชื่น
   
วันต่อมาก็มาดูและเอาน้ำมารดอีก
          ผมต้องรดทุกวันเพื่อที่จะให้มันชื่นและเมล็ดมันจะได้ออกไวๆ

          แต่ตอนนี้มันออกแค่ผักบุ้งและหอม ส่วนผักคะน้าและกวางตุ้งมันไม่ออกผมก็เลยคิดว่าจะเอาเมล็ดมันมาปลูกใหม่ครับบบ...

ร้อนเเรงทรงพลัง ตอน ทำว่าว

       ผมได้นำไม้ไผ่มาจากบ้าน เเละครูก็บอกว่าให้ทำว่าว 

       ผมก็เลยรีบทำ เพราะจะได้รีบวิ่งว่าว เเละผมก็เห็นเพื่อนบางคนที่ได้ทำมาจากบ้าน เเต่ผมก็ยังทำไม่เสร็จ 

       ผมก็นำว่าวไปทำต่อที่บ้านให้เสร็จ เเละวันต่อมาผมก็ได้มาวิ่ง แต่ว่าวผมก็ไม่ขึ้นเพราะ ว่าวมันหนัก กาวมาก เเละหางมันเบาทำให้มันว่าวไม่ขึ้น

เเต่ผมก็สนุกมาก เพราะเห็นเพื่อนมีความสุขที่ได้ กับการวิ่งว่าว

ร้อนเเรงทรงพลัง ตอน ทำความสะอาดบ้าน

       เช้าของวันหนึ่ง หนู พี่อ้อเเอ้ และพี่พิม เดินมาโรงเรียน
       พอพวกเราเดินมาถึงห้องเรียนพวกเราก็แยกย้ายกันไปทำความสะอาด พี่พิมเเละพี่อ้อเเอ้ทำความสะอาดอยู่ข้างล่าง เเต่หนูขึ้นไปทำความสะอาดอยู่ข้างบน
       พอพวกเราทั้งสามคน ช่วยกันทำความสะอาดเสร็จ
     
       ทุกๆ วันที่พวกเราทำความสะอาดเสร็จ พวกเราก็จะทานข้าวอยู่ข้างหลังห้องเรียน
       พวกเรานั่งทานข้าวอยู่นาน ไม่นานนักก็มีเสียงของคุณครูป้อพูดขึ้นมาว่า
 ครูป้อม "พี่ครับถ้าทานข้าวเสร็จเเล้ว ก็ลงมาทำความสะอาดกันนะครับ"
พวกเรา "ค่ะครูป้อม " เเต่พอเวลาผ่านไปๆ พวกเราก็ยังไม่ไปทำความสะอาด หลังจากนั้นไม่นาน ครูป้อมก็เดิมมา เเละบอกพวกเราอีกรอบว่า ให้พวกเราไปทำความสะอาด พวกหนูเลยบ่นว่าก็ทำเเล้วไงค่ะ ครูป้อม เลยบอกพวกเราว่า "ก็ช่วยกันทำหลายๆ รอบครับ หน้าบ้านของเราจะได้สะอาดสะอ้านเพิ่มอีกครับ" 
 

พอพวกเราลองมาคิดดูดีๆ เเล้วว่า พวกเรายังทำตรงนั้นยังไม่เต็มที่จริงๆ หลังจากวันนั้น..พวพเราเลย ช่วยกันทำหลายๆ หน้าที่ เช่น รดน้ำต้นไม้ เเละเก็บใบไม้แห้งรอบๆ บ้านทุกๆ เรื่อยมาค่ะ

ร้อนแรงทรงพลัง ตอน จิตศึกษาของคุณครูไก่

    วันนี้มีคุณครูมาทำจิตศึกษากับพวกเราชื่อว่า คุณครูไก่ หนูเห็นคุณครูถือใบไม้มาด้วยก็อยากรู้ว่าคุณครูจะพาเราทำอะไร
คุณครูไก่ "วันนี้ครูมีเรื่องเล่ามาเล่าให้ฟัง"
     แล้วคุณครูก็เริ่มเล่า พวกเราทุกคนตั้งใจฟังคุณครูกันมากไม่มีเสียงพูดสักคำ นอกจากเสียงของคุณครูไก่ เสียงของครูอ่อนนุ่มจนทำให้หนูจินตนาการภาพไปด้วย พอเล่าจบคุณครูก็ให้สะท้อนกับชีวิตพวกเรา
คุณครูไก่ "พี่คิดว่าใบไม้อยู่ในช่วงไหนของตัวเรา"
เบ้น "หนูคิดว่าอยู่ในช่วงที่เราแก่คะ เพราะว่าคนเรามี เกิด แก่ เจ็บ ตาย"
คุณครูไก่ "แต่คุณครูคิดว่าเหมือนตอนที่เราเป็นวัยรุ่นเพราะเราสามารถทำอะไรได้หลายอย่าง"

หนูชอบที่คุณครูพาทำกิจกรรมมากเลย
พอจบกิจกรรมพวกเราก็มอบความรักให้กับคุณครูโดยการกอดและขอบคุณ
     ก่อนจะเรียนคาบแรก
คุณครูณีบอกกับพวกเราว่า "คุณครูไก่กังวลว่าเรื่องที่จะมาเล่าให้พวกเราฟังจะไม่สนุก"
หนู (คิดในใจ)สนุกมากเลยค่ะ สะท้อนถึงชีวิตเราด้วย

     ขอบคุณครูไก่นะคะที่มาเล่าเรื่องราวดีๆ ให้พวกเราได้ฟังมันสนุกมากเลยค่ะ

    ถ้าคุณครูว่างก็มาเล่าให้ฟังอีกนะคะ สนุกมากค่ะ
    หนูชอบน้ำเสียงของครูมากเลย เสียงหวานๆ ไพเราะมากค่ะ

ร้อนแรงทรงพลัง ตอน เก็บขยะ

          วันพฤหัสบดี พวกเราก็ได้ไปเก็บขยะหลังเคารพธงชาติเสร็จ
          พวกเราก็ได้ไปเก็บขยะร่วมกับพี่ๆ ม.2 และม.3 ตอนที่เดินเก็บพวกเราก็เดินคุยกันไปบ้าง แต่ก็เก็บอยู่แต่บ้างครั้งก็ไม่ได้เก็บ ถ้าเห็นก็เก็บแต่บางครั้งเพื่อนบางคนเห็นแล้วก็บอกให้เก็บ ทั้งที่ตัวเองเป็นคนเห็นแต่กลับให้คนอื่นเก็บให้
        จากนั้นก็พากันเดินไปเก็บที่โรงอาหาร
        จากนั้นก็อ้อมไปเก็บที่ตึกธุรการ แล้วก็ออกมาจากตึกธุรการ แล้วก็ไปเก็บที่โรงสีต่อ
        พอเก็บเสร็จก็ไปล้างมือแล้วเดินกลับมาที่ห้องครับ

ร้อนแรงทรงพลัง ตอน ทำความดีกับคุณยาย

       เช้าของวันพุธ ฉันตื่อนขึ้นมาในเวลา 06.00 น. ฉันอาบนำ้แต่งตัวใช้เวลานานมาก
       หลังจากที่แต่งตัวเสร็จฉันเดินไปที่ร้านของแม่ฉัน แม่ฉันกำลังนั้งทำน้ำยาขนมจีนอยู่ฉันจึงเดินไปช่วยแม่ของฉัน หลังจากที่ทำน้ำยาเสร็จแล้วฉันก็ไปทำควานสะอาดร้าน และเตรียมของไว้ให้แม่ เพื่อที่เวลาที่ฉันไปเรียนจะได้ไม่ต้องมาห่วงอีก 08.00 น. ฉันเตรียมตัวไปเรียนดนตรี ฉันนำกีต้า7 สายของฉันไปด้วย น้องของฉันนำไม้กลองไป 1 คู่
       08.30 น. ฉันไปถึงร้านดนตรีของครูนคร เห็นเด็กกำลังนั่งเรียนดนตรีเห็นพี่ๆ กำลัง แกะเพลงเพื่อที่จะไปเล่นที่บุรีรัมย์ เวลาผ่านไป ผ่านไป และได้เวลาทานอาหารพอดีนั้นก็คือ 12.00 น. เราทุกคนเดินไปที่ร้านก๋วยเตี๋ยว และสั่งก๋วยเตี๋ยวคนละชาม ในระหว่างที่เรานั้งรอก๋วยเตี๋ยวเราก็ได้นั่งคุยกันว่าจะไปเล่นดนตรีที่บุรีรัมย์
       ในเวลานั้นเองมียายแก่ๆ คนหนึ่ง เป็นคนยากจนมาก ยายคนนี้หนูเห็นจะกระทั้งเป็นความชินตาของตัวเอง แต่ในใจก็ยังคิดอยู่ว่าคนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะใช้ชีวิตเป็นของตัวเองได้ แต่ยายร้านก๋วยเตี๋ยวก็จะให้ก๋วยเตี๋ยวกับยายคนนี้ทุกๆวัน แต่วันนี้แดดแรงพอสมคร ยายแก่ก็เลยได้นั้งรอรับก๋วยเตี๋ยวที่ถนน(นั้งตากแดด) แต่หนูให้ยายคนนั้นมานั้งข้างในเจ้าของร้านก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่กับยิ้มให้หนูด้วยซ้ำ
      จากนั้นหนูหันไปหาเจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วบอกกันเจ้ว่า  "เจ้คะเดียวช่วยทำก๋วยเตรียวให้ยายกินก่อนนะคะ" หนูพูดขึ้น
      หลังจากนั้นเจ้าของร้านขายก๋วยเตี๋ยวก็พูดขึ้นมาว่า "แต่ว่าหนูจะได้กินก๋วยเตียวช้านะลูก" เจ้พูด  หนูตอบไปอีกว่า "ไม่เป็นไรคะหนูรอได้คะ" เจ้ยิ้มๆ แล้วนำถุงก๋วยเตี๋ยวถุงใหญ่ๆ ไปให้ยาย

วันนั้นหนูรู้สึกว่ามีความสุขมากที่ได้ทำความดี ได้ช่วยเหลือคุณยายคนนั้น...."จากใจจริง"

วันแรกที่เขาเรียนใหม่ๆ ตอนอนุบาล 1

ผมได้เข้าเรียนที่โรงเรียนลำปลายมาศพัฒนาและไปวันแรกผมก็ร้องไห้

พอเห็นเพื่อนๆ ผมก็หยุดร้องไห้และแม่ก็ไปส่งผมที่อาคารอนุบาล

ผมชอบตอนที่ได้เล่นน้ำหน้าตึกอาคารอนุบาล ผมก็ชอบโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนามากเลยครับ

โรงเรียนลำปลายมาศพัฒนาคุณครูก็ใจดีมากเลยครับผม