วันจันทร์ที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2558

โปรแกรมGSP

   พวกเราได้เรียนรู้การสร้างโปรแกรม โดยที่คุณครูป้อมจะให้พวกเราเรียนรู้ด้วยตัวเอง ตอนแรกหนูงงมากเลยค่ะ ไปไม่เป็นเลยค่ะ คุณครูป้อมก็เลยช่วยอธิบายให้กับพวกเรา เพื่อนบางคนก็เข้าใจบ้าง บางคนก็เข้าใจบางคนก็ไม่เข้าใจแต่สำหรับตัวหนูเองมันอยากมากเลยค่ะ ความรู้สึกตอนแรกคือ ทำไม่เป็น ทำยังไงก็ไม่เข้าใจหรอก ไม่ทำดีกว่า แต่พอครูป้อมช่วยสอนพวกเรา สอนไปที่ละขั้น หนูก็เริ่มเข้าใจขึ้นมาบ้าง ก็พอได้ทีละนิด ก็เลยหัดทำเอง(GSP) ทำผิดทำถูกบ้างแต่ครูป้อมก็บอกว่าไม่เป็นไร ลองทำไปก่อน ลองเรียนรู้ด้วยตัวเอง ถ้าไม่ได้เดี๋ยวครูจะช่วยสอนให้ หนูนั่งทำแล้วทำอีก ทำยังไงก็ทำไม่ได้สักที ครูเลยเดินไปหาครูป้อมให้ครูช่วยสอนให้
สนทนา หนูกับครูป้อม
หนูพูด "ครูป้อมค่ะ ช่วยสอนหนูทำGSPหน่อยค่ะ"
ครูป้อม "มาสิ เดี๋ยวครูช่วยสอน"
หนู "มันทำยังไงค่ะ?? หนูไปไม่เป็นเลยค่ะ"
ครูป้อม "ลองทำดูก่อนครับ"
หนู "ถ้าทำผิดไม่เป็นไรใช่ไหมคะ"
ครูป้อม "ไม่เป็นไรครับ แรกๆก็จะเป็นอย่างนั่นแหล่ะครับ พอเราทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวเราก็จะทำได้เอง"
แล้วหนูก็เริ่มทำ....
พอวันต่อมาหนูก็เริ่มสร้างภาพในโปรแกรมGSP กดผิดบ่อยมากเลยค่ะกว่าจะทำได้ แต่สุดท้ายแล้วหนูก็ทำได้
หนูก็เริ่มทำอะไรที่มันอย่างขึ้นกว่าเดิมค่ะจากการเลื่อนขนาน เป็นการหมุนค่ะ หนูเดินไปให้เพื่อนช่วยสอนแล้วก็เดินมาทำให้ครูป้อมดู ครูป้อมก็แนะนำ หนูก็กลับไปทำให้มันดีกว่าเดม หนูก็เริ่มทำด้วยตัวเองนั่งทำนานมากเลยค่ะ
แล้วคุณครูป้อมก็ทดสอบการทำGSP ครูป้อมให้แข่งกับเวลา(ในเวลา4นาทีให้ได้1เรื่อง)
ตอนที่หนูไปนั่งทำมือเกร็งมากเลยค่ะ สั่นไปทั้งตัว กดผิดกดถูก แต่สุดท้ายแล้วหนูก็ทำได้ค่ะ เพราะว่าหนูฝึกมาดีค่ะ
จากเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนั้นทำให้หนูได้เรียนรู้อะไรมากมาย ได้ฝึกตัวเอง ได้ทำอะไรในสิ่งที่ตัวเองไม่เคยทำ หนูไม่คิดว่าหนูจะทำโปรแกรมนี่ได้ มันทำให้หนูภูมิใจตัวเองมากเลยค่ะ

1 ความคิดเห็น:

  1. ขอบคุณครับ กล้าเรียนรู้_ ถามในสิ่งไม่รู้ : นักเรียนรู้

    ตอบลบ