เรื่อง ชายหนุ่มกับวิญญาณ

  ณ เมืองแห่งหนึ่งชื่อเมืองว่าเมือง รามนะพัด มีคนสวนชื่อว่า ดาวา ชายหนุ่มคนนี้เขาเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกพ่อกับแม่เขาปล่อยลอยแพมาถึงหมู่บ้านอีกหมู่บ้านหนึ่งจนกระทั่งหญิงชราก็ได้เข้าไปพบก็เลยเก็บเขาไปเลี้ยงดู แต่หญิงชรานั้นมีฐานะยากจนทำให้การอยู่กินไม่ค่อยจะสะดวกสบายสักเท่าไร หลายปีต่อมา หญิงชราก็พาชายหนุ่มเข้าไปทำงานที่เมือง รามนะพัด เขาทำงานที่นั่นมาหลายปีจนเขาเติบใหญ่ วันหนึ่งเขาคิดอยากออกไปหาลูกไม้ป่ากลับไปฝากหญิงชราที่บ้านของเขาพอเขาเดินทางกลับเขารู้สึกกระหายน้ำมากเขาเลยหยุดพักแล้วก็ไปดื่มน้ำที่ลำธารแล้วเขาก็พบกับหม้อใบหนึ่งที่อยู่กับโคนต้นไม้อีกฝากหนึ่งเขาจึงข้ามไปเอาแล้วเขาก็เปิดดูเขาพบกับควันที่ก่อตัวกันเป็นรูปใบหน้าคนเขาตกใจมากจึงทำหม้อหล่นลงพื้นสิ่งที่เขาพบนั้นคือวิญญาณแค่เขากระพริบตาวิญญาณนั้นก็หายไปแล้วเขาก็กลับไปหาหญิงชราแล้วน้ำลูกไม้ป่าไปให้หญิงชราแล้วเขาก็กลับไปที่เมืองรามนะพัด ตั้งแต่ที่เขาออกมาจากป่าแห่งนั้นเข้าก็รู้สึกว่าตัวเองมีอะไรตามมาตลอดเขาก็เลยไปหาหญิงชราแล้วเล่าเรื่องทุกอย่างให้กับหญิงชราฟังแล้วหญิงชราก็บอกว่าคงเป็นสัมภเวสีตามลูกมาเดี๋ยวแม่พาไปหาหลวงพ่อที่วัดในหมู่บ้านแล้วหญิงชราก็พาชายหนุ่มไปที่วัดที่ศักดิ์สิทธิ์ของหมู่บ้านพอไปถึงโบสถ์ที่หลวงพ่ออยู่หลวงพ่อก็บอกว่าค่าคงช่วยอะไรไม่ได้คงเป็นกรรมเก่าแต่ชาติก่อนข้าช่วยได้แค่บอกให้เธอแสวงหาและทำบุญมากๆหลายเดือนต่อมาทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม