เรื่อง “เมือง.....หุ่นยนต์”
ณ
เมืองแห่งหนึ่งเมืองแห่งนี้เป็นเมืองของหุ่นยนต์
มีหุ่นยนต์อยู่ตัวหนึ่งหุ่นยนต์ตัวนี้เป็นโรคซึมเศร้า หุ่นยนต์ตัวนี้
ชื่อว่า “อะตอม” อะตอมทำงานเป็นลูกเรือประมงหรือเรียกว่า “กะลาสี ” ทุกๆวันอะตอมจะออกไปหาปลาความสามารถพิเศษคือ อะตอมเป็นทั้งกะลาสีและช่าง สารพัด ที่ช่วยซ่อมแซมเรือที่ชำรุด
เงินเดือนหรอ ?? อะตอมเงินเดือน เดือนละ
5000 หุ่นดอนล่า หรือเท่ากับ 2,000 บาทไทย ซึ่งอะตอมก็จะนำเงินไปซื้ออะไหล่มาใส่ตัวเอง
เพราะตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า
อะตอมเปลี่ยนอะไหล่ทุกเดือนแต่ไม่มีอันไหนถูกใจสักทุกอย่าง
กิจวัตรของอะตอมคือทุกเช้าอะตอมจะออกไปหาปลากว่าจะกลับก็ตกเย็น
ทุกอาทิตย์อะตอมจะจับม้าน้ำใส่โหลแก้ว เพราะอะตอมไม่มีเพื่อน
วันหนึ่งได้มีการแข่งขันเกิดขึ้นในเมือง
“ถ้ามีคนใจกล้าไปหาขุมทรัพย์ที่เกาะแห่งความตาย ” อะตอมสนใจการแข่งขันและจะทำฝันให้เป็นจริงคือ อะตอมอยากเป็นกัปตันเรือ
1ปีผ่านไปอะตอมยัง แสวงหาขุมทรัพย์ยังไม่มีทีท่าว่าจะเจอ อะตอมท้อและคิดที่จะเปลี่ยนใจจึงเข้าไปนอนอะตอมฝัน
เห็นโบสถ์สูงที่กำลังจะถล่มแต่มีแสงอะไรบางอย่างดันโบสถ์ขึ้นเหมือนเดิม พอตื่นอะตอมก็เดินไปเกาะแห่งนั้นทำท่าดันโบสถ์เหมือนกับในฝัน กระพริบ ตาเดียวก็มีหลุมขนานใหญ่เกิดขึ้น
อะตอมจึงลงไปดู มีกล่องๆหนึ่งอะตอมจึงตรงดิ่งไปยังกล่องนั้น พอเปิดกล่องดูกลับมีสมุดเล่มหนึ่งสภาพเก่ามาก
อะตอมคิดว่าไม่ใช่สมบัติหรอก เป็นแค่สมุดเก่าเล่มหนึ่ง อะตอมผิดหวังมาก
พอหันหลังกลับหนังสือก็เปิดขึ้นแล้วอะตอมหันกลับไปอ่าน “เจ้าจงภูมิใจในอะไหล่ของเจ้าความสุขนั้นแหล่ะจะทำให้เจ้าหายจากโรคประหลาดนี้
จากนั้นอะตอมก็วิ่งออกมาจากหลุมแล้วกลับมาหาหัวหน้ากัปตันเรือ อะตอม “หัวหน้าครับผม ผมอยากเป็นกัปตันเรือครับ” กัปตัน “ฉันแก่แล้วละ ฉันต้องการกัปตันเรืออยู่พอดีเลย นี่พวกเราทุกคน
นับแต่นี้ไปอะตอมจะเป็นกัปตันคนใหม่ของเรา
กัปตันคนใหม่ กัปตันอะตอม กัปตันอะตอม เฮ้ เฮ้ !!!!!!!!
