จนมีเพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นว่า "ครูขาไม่มีสักรวงเลยค่ะ มันไม่มีหรอกค่ะ"
ครูเลยพูดต่อว่า "พี่ก็มองแต่ข้างหน้า แต่พี่ไม่มองลงไปข้างล่างพี่จะเห็นไปไหมละค่ะ พี่มองแต่ด้านหน้าของตัว มันคงไม่เจอหรอกค่ะ!" เมื่อหนูได้ยินครูพูดแบบนั้น หนูก็เริ่มมองหาลงไปข้าง ตรงเท้าที่หนูเดิน ตอนแรกหนูก็มองไม่เห็นเหมือนเดิม พอหนูเดินไปเรื่อยๆ หนูก็เริ่มเห็นและหนูก็ค่อยๆ นั่งลงเก็บรวงข้าวที่หล่นอยู่บนพื้น หนูนั่งเก็บรวงข้าวอยู่
พี่โอ๊ตก็พูดขึ้นมาว่า "หนอนเกาะหลัง" หนูกลัวจนหนูทำอะไรไม่ถูก หนูเดินไปให้เพื่อนเอาออกให้แต่มีแต่คนหัวเราะ หนูกลัวจนน้ำตาหนูไหล จนมีเพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า เชื่อโอ๊ตหรอ หนูเช็ดน้ำตา แล้วเดินเก็บรวงข้าวต่อ จนเสร็จ
ขอบคุณครับ
ตอบลบ