วันศุกร์ที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

ผู้ชายที่หนูรักที่สุดในโลก

ผู้ชายที่เป็นพระในบ้าน
         พ่อเป็นคนที่สู้ชีวิตมากตั้งแต่หนูจำความได้ หนูไม่เคยเห็นพ่ออยู่บ้านเลย พ่อไปทำงานตั้งเเต่หนูได้ประมาณหนูยังจำความไม่ได้
        โตขึ้นนิดหน่อย พ่อก็ไปทำงานที่ต่างประเทศเเล้ว พ่อไปที่ประเทศอิสราเอล เเม่เล่าให้หนูฟังว่าพ่อทำงานหนักมากๆ เพื่อที่จะหาเงินส่งหนูเรียน พ่อทำทุกอย่าง เพื่อที่จะให้ครอบครัวมีความสุขเเละสบาย พ่อไม่เคยเเม้เเต่จะบ่นเเละไม่เคยเเม้เเต่จะพูดออกมาให้หนูได้ยินเลยว่า พ่อเหนื่อย
      ตอนพ่อกลับมาพ่อผมยาว พ่อโซม ตอนหนูเห็นพ่อครั้งเเรกหนูคิดว่าไม่ใช่พ่อของหนู  เเต่พอหนูมารู้อีกที นี่เเหละค่ะพ่อของหนู

      พ่อที่ทำงานหนักเพื่อครอบครัว พ่อที่ดีของหนู  ความสุขเข้ามาเยือนหนู หนูมีความสุขมากที่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวของหนูอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา
       จนกระทั่งวันหนึ่ง ตอนนั้นเองหนูอยู่ ป.6 พ่อกับเเม่นั่งอยู่เเละคุยกัน หนูเองก็ไม่รู้ว่า พ่อกับเเม่คุยเรื่องอะไรกัน วันนั้นที่หนูเองมาโรงเรียน หลังเลิกเรียน หนูกลับบ้านด้วยความสุขเพื่อ ที่จะไปเจอหน้าครอบครัวของหนู
หนูกลับบ้านไปหนูถามเเม่ว่า "พ่ออยู่ไหน?" คำตอบที่หนูได้มันน่า...มันช่างน้่เศร้าเหลือเกิน
เเม่บอกหนูว่า "พ่อไปทำงานที่เกาหลีเเล้ว" หนูยืนนิ่งอยูู่สักพัก เเละทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้น ตอนพ่ออยู่หนูเองพูดไม่ค่อยดี ใส่อารมณ์กับพ่อ พ่อพูดก็ไม่เคยฟัง เถียงพ่อ ตอนหนูรู้สึกผิดมากๆ เลยค่ะ
        ตอนนั้นเองหนูเดินเข้าไปในห้องน้ำเเละหนูเข้าไปร้องให้ในห้องน้ำ หนูรู้สึกผิดเเบบบอกไม่ถูกจริงๆค่ะ เเละหนูก็อยากขอโทษพ่อ

2 ความคิดเห็น:

  1. พี่เบ้นกำลังทำทุกวันให้แม่พ่อภูมิใจครับ
    ตั้งใจเรียน เป็นเด็กดี ตอบแทนคุณพ่อแม่ ได้ช่องทางหนึ่งครับ

    ขอบคุณเรื่องราวจากพี่เบ้น

    ตอบลบ
  2. ใช่เวลาที่ได้อยู่กับพ่อให้ดีที่สุดนะ

    ตอบลบ